Fussball90 LogoFussball90 Logo
FC Bayern Munich
Champions League

بایرن مونیخ – اینترمیلان | تحلیل کوتاه از بازی رفت دور یک چهارم نهایی

Content Image
رضا کوثر
رضا کوثر

سیمونه اینزاگی سرمربی اینتر در بازی رفت مرحله یک چهارم نهایی یو سی ال در آلیانتس آر نا با تفکرش بایرن را تحت تاثیر قرار و شکست داد. گل نیمه اول لائوتارو مارتینز باعث برتری اینتر شد. اما بایرن با گل کمی دیرهنگام توماس مولر تعویضی به تساوی بازگشت. با اینحال، گل دیرهنگام داویده فراتسی تعویضی در بازی بدیع اینتر، نتیجه بازی را در انشب تعیین کرد.

آنگونه که اوضاع در یک شب نیمه تابستان در مونیخ اتفاق افتاد، بایرن مجبور شد افسوس فرصت‌های از دست رفته و تلاش‌های خود را برای به دست آوردن یک برد خورد، زیرا اینتر مانند بسیاری از تیم‌های ایتالیایی قدیمی در طول دهه‌های فوتبال توانست راهی برای برگرداندن ورق پیدا کند. در اواخر بازی داویده فراتسی، بازیکن تعویضی اینتر دیده می‌شود که پیراهنش را پاره می‌کند زیرا توپ را به درون دروازه بایرن فرستاده و به سمت پرچم کرنر می‌رود و آدرنالین در رگ‌هایش جاری می‌شود.

با توجه به اینکه فینال یو سی ال در این فصل در آلیانز آرنا در 31 می برگزار می شود، بایرن پس از این شکست کمرنگ در آستانه حذف قرار گرفت و باید تمام آنچه را که در توان خود دارد برای حفظ رویای خود برای حضور در فینال در زمین خانگی در این فصل به کار می گرفتند و جمع می کردند.

بایرن بوضوح به دلیل آسیب دیدگی بازیکنان اصلی تیمش ضعیف شده بود. مانوئل نویر جمال موسیالا آلفونسو دیویس و دایو اوپامکانو بدلیل مصدومیت‌های مشابه، بازی را از دست دادند اما بایرن توسط یک منبع بعید نجات یافت، یا به نظر می رسید.

تنها چند روز پس از اعلام این که دوران 25 ساله و رابطه عاشقانه توماس مولر با بایرن پس از این فصل به پایان می رسد، مولر را می شد در حال پرسه زدن در فضای داخل محوطه جریمه حریف یافت. او بر حسب وظیفه گلزنی کرد، تقریبا بناچار در انتهای نیمه دوم. زمانیکه از مولر خواسته شد خود را توصیف کند، به قول معروف «Ich bin ein Raumdeuter» گفت: «من رائوم دویتر هستم». و با اینحال، به طرز عجیبی این دقیقا همان چیزی بود که در آنشب رخ داد. مولر مخفیانه وارد محوطه جریمه شد وخود را به تیر دوم رساند، فضا و زمان پیدا کرد تا از تیم میزبان حمایت کند و بنظر می رسید او یک امتیاز را برای بایرن محبوبش نجات داده است.

اما اوضاع به این شکل پیش نرفت. اینزاگی از اینتر در تمام طول بازی در تفکری عمیق روی خط کناره تهدیدی کرد و پس از مدتی تامل، مهاجم دیگری را بنام داویده فراتسی در دقیقه 74 وارد زمین کرد. اینتر درست پس از برتری بایرن به طرز ویرانگری از خط دفاع اینتر شکست خورد. کارلوس آگوستو در اواخر بازی حرکت غارتگرانه ای انجام داد و سانتر خشن او توسط فراتسی به دروازه بایرن نشست.

فراتسی در حالیکه تصمیم گرفته بود بازی خارج از خانه را در آلیانتس با آشوب به پایان برساند، پیراهنش را به اندازه آن سانتر زهرآگینی که گل کرد، با خشونت پاره کرد. زیرا بازیکنان تیم اینتر همگی به سمت پرچم کرنر می‌دویدند تا با بازیکن تعویض اینتر جشن بگیرند: 2-1 اینتر، برد با کمترین اختلاف ممکن برای رهسپار شدن به جوزپه مئاتزا.

شاید آنشب می توانست برای بایرن طور دیگری رقم بخورد. هری کین در دقیقه 25 پس از کار هوشمندانه اولیسه که تمام آنشب تهدیدی برای اینتر بود، از یک فرصت طلایی برای برتری بایرن صرف نظر کرد. تلاش ظریف کین به تیرک دروازه برخورد کرد و به بیرون رفت درست شبیه فرصت اینتر 13 دقیقه بعد از آن، وقتیکه ضربه "تریولا" و تمام کننده لائوتارو مارتینز باعث شد اینتر بعد از پاس پشت پای هوشمندانه مارکوس تورام جلو بیفتد.

ترجیح اینزاگی برای به خدمت گرفتن دو مهاجم دوباره سود زیادی را به همراه داشت، زیرا دوگانه اینتری ها در خط حمله به کمال نزدیک شدند. شاید خلاصه عملکرد بایرن در آنشب در ابراز ناراحتی کین پس از هدر دان فرصتش، باشد: شکستی که کمپانی و تیم بایرنش او را به درد می آورد.

وینسنت کمپانی با ترکیب 4-2-3-1 بایرن را به میدان فرستاد. یوناس اوربیش در دروازه با چهار مدافع متشکل از کنراد لایمر کیم مین جائه اریک دایر و یوسیپ استانیشیچ در ترکیب اصلی بودند. لئون گورتسکا و یوزوآ کیمیش بعنوان دابل پیوت مایکل اولیسه رافائل گوئریرو و لروی سانه را در خط میانی همراهی می کردند. در همین حال، هری کین خط حمله را رهبری کرد.

سیمونه اینزاگی تیم اینترش را به شکل 3-5-2 صف آرایی کرد. یان زومر در دروازه با سه مدافع الساندرو باستونی فرانچسکو آچربی و بنجامین پاوارد بازی را شروع کردند. مدافعان کناری اینتر در آنشب متئو دارمیان در دفاع راست و کارلوس آگوستو در دفاع چپ با سه هافبک بنامهای هنریک میخیتاریان هاکان چالهان اوغلو و نیکولو بارلا بودند. در حالیکه دو مهاجم نام آشنای اینتر یعنی لائوتارو مارتینز و مارکوس تورام به عنوان دو مهاجم در خط حمله قرار داشتند.

اینتر از دفاع در مقابل پرس بایرن بازی می کند

بازیسازی اینتر در زمان تصاحب توپ با فرم 3-2-5 شروع شد و وقتی بازیسازی از دفاع شروع می شد به فرم 2-3-3-2 یا 2-4-2-2 تبدیل می شد. خط دفاعی 3 نفره اینتر در عرض باز می شدند و باستونی و پاوارد در عرض بسیار باز می شدند تا پرس بایرن را کاهش دهند. چالهان اوغلو یا بارلا بعنوان پیوت خیلی عقب می آمدند و یک پایه دو نفره در خط میانی یا در برخی مواقع خطی دفاعی برای پخش توپ و مقاومت در برابر پرس شدید بایرن تشکیل دادند این دوگانه با مخیتاریان نیز در چرخش بود.

در مورد اینزاگی، همه چیز به حرکت بدون توپ مربوط می شود و اینتر در این مرحله از چرخش های سیال از طریق حرکتهای بدون توپ خود استفاده کرد، به اینصورت که دارمیان و آگوستو به سمت بالا و عرض فشار می آوردند، در زمین پخش شده و مدافعان کناری بایرن را قفل کرده و فضا را برای جابجایی های مورب و قطری فضا ایجاد می کردند. مارتینز و تورام در مرکز باقی ماندند و زمانیکه تورام مدافعان میانی بایرن را به خود مشغول می کرد تا از فضاهای پشت دفاع استفاده کند غالبا مارتینز در نقش پل ارتباطی به عقب می آمد.

شرح:

دقیقه 3 چرخش سیال اینتر در مقابل پرس بایرن

پاوارد با عقب آمدن دارمیان به عرض می رود. در همین حال، بارلا به سه بازیکن دفاع می پیوندد و توپ را به باستونی می رساند. همزمان با قرارگیری آچربی در بین خط اول و دوم پرس بایرن، باستونی به زومر پاس میدهد. زومر آچربی را پیدا می کند که پس از یک حرکت طولانی توپ را تا خط هافبک می برد. در همین حال، چالهان اوغلو و بارلا درست در پشت خط نیمه فضا را اشغال کردند تا توپ را از آچربی دریافت کنند که تحت فشار سانه به عقب پاس می دهد. با ادامه حرکت، چالهان اوغلو توپ را به جلو بازی می برد.

 

بایرن در عین حال با فرم 2-4-4 بازیسازی کرد. هر دو مدافع میانی یک ترکیب 2 نفره را در دفاع تشکیل دادند و مدافعان کناری در کنار کیمیش و گورتسکا یک خط هافبک چهار نفره ایجاد کردند. هافبک های بایرن گهگاه به خط دفاع می رفتند و فرم را 3-3-4 می کردند. کیمیش و گورتسکا در ارتباط با هم نقش مهمی داشتند و سعی کردند چهار نفر خط حمله بایرن را با توپهای قطری به سمت بازیکنان کناره یا کین بیابند که گاهی اوقات نیز عقب می آمد.

بایرن آنطور که فلسفه کمپانی معمولا مستلزم آن است، از پرس تهاجمی استفاده می کرد، اگرچه این امر گاهی انتخابی بود. بایرن در این فصل یو سی ال میانگین در هر بازی 122 فشار شدید را در یک سوم پایانی انجام داده که بوضوح این موضوع را برجسته می کند. کین با هدف قرار دادن مدافعان میانی اینتر بویژه آچربی پرس را رهبری کرد، درحالیکه گوئریرو هاکان چالهان اوغلو یا بارلا را یارگیری کرد تا پیشرفت خط هافبک اینتر را مختل کند.

اولیسه و سانه مدافعان کناری دارمیان و آگوستو را تحت فشار قرار دادند و هدفشان این بود که در مناطق عرضی باز پس گیری توپ داشته باشند. دابل پیوت کیمیش و گورتسکا یک خط میانی فشرده را بوجود آوردند، زیرا قصد داشتند هافبک های اینتر را که آماده حمله به توپ های رها شده یا قطع کردن توپها و پاسها به مهاجمان اینتر بودند، را مورد هدف قرار دهند.

علیرغم پرس بالای بایرن، اینتر به دلیل چرخش‌های سریع و دشوار بهمراه پاس‌های سریع – با یک یا دو لمس – بازیسازی از دفاع را راحت انجام داد.

شرح:

دقیقه 15 پرس موفق بایرن در برابر بیلد-آپ اینتر

وقتی سانه اولیسه و گوئریرو به بارلا فشار می‌آورند، بارلا در شکاف دفاع راست عقب می رود تا توپ را بگیرد. بارلا با چالهان اوغلو که تحت فشار کیمیش است، یک "یک و دو" را امتحان می کند. بارلا دوباره توپ را دریافت کرد و یک پاس رو به جلو داد، اما استانیشیچ که او هم از دفاع چپ پرس می کرد، توپ را قطع کرد. بایرن در حین انتقال توپ را به جلو می برد در حالیکه اولیسه به سمت دروازه شوت می زند اما برای زومر مشکلی ایجاد نمی کند.

 

وقتی کین در حسرت فرصت از دست رفته بود اینتر جلو افتاد

بایرن برای بازیسازی از شکل 2-4-4 پویا و منعطف استفاده می‌کرد که به 3-3-4 در زمان مالکیت تبدیل می شد، که نشانه‌ای از فلسفه کمپانی در این فصل بود. طی مرحله اولیه، کیم و دایر با فاصله زیادی از هم قرار گرفتند و اوربیش بعنوان یک گزینه اضافی برای پاس دادن برای فرار از پرس اینتر عمل کرد. کیمیش یا گورتسکا اغلب به عقب می امدند و در میان یا در کنار مدافعان میانی قرار می گرفتند تا یک دفاع 3 نفره موقت تشکیل دهند که به لایمر و استانیشیچ اجازه می‌داد تا بعنوان مدافعان کناری همپوشانی کننده بیشتر به بالا فشار بیاورند. کیمیش وقتی بالا می رفت، حلقه اتصال با چهار نفر خط حمله بود. کین برای تسهیل بازی به عمق هافبک می رفت، درحالیکه اولیسه و سانه عرض رفته و برابر 3-5-2 فشرده اینتر از فضای کناره ها بهره برداری کردند.

طی رد و بدل شدن های اولیه، بایرن در مقایسه با اینتر تهدیدآمیزتر بود و تهدید گل بسیار بزرگتری را ارائه می کرد. بهترین فرصت بایرن در دقیقه 25 بدست آمد زیرا اولیسه که تمام آنشب اینتر را تهدید می کرد، با عبور از خط دفاعی اینتر وارد محوطه جریمه شد تا کین را پیدا کند. کین در فضای مناسب بود و زاویه مناسبی نسبت به دروازه داشت. با اینحال، تلاش مهاجم ملی پوش انگلیس به اندازه کافی دقیق نبود و توپش به تیرک دروازه برخورد کرد و به بیرون رفت. این براحتی بزرگترین فرصت بایرن در آن شب و یک فرصت عالی برای آنها بود تا در بازی پیش بیفتند، اما این فرصت برای بایرن به هدر رفت.

اینتر اندکی بعد به موفقیت دست پیدا کرد. تاکتیک‌های اینزاگی از چنان چرخش‌های غیرقابل پیش‌بینی استفاده می‌کند که فهمیدن یا یارگیری برای هر حریفی بسیار دشوار است. از آنجا که هافبک های اینتر بارلا یا چالهان اوغلو زمانی که مدافعان اینتر به زمین می رفتند به خط دفاعی می رفتند گاهی اوقات باستونی یا پاوارد جلوترین بازیکنان هستند.

گل اینتر در نتیجه بازی موثر در جناح و لائوتارو مارتینز در عقب به ثمر رسید. پس از ارسال بلند توپ توسط مارکوس تورام مارتینز توپ را از دایره وسط برداشت و بازی را با یک پاس در عرض به باستونی پخش کرد در حالیکه کارلوس آگوستو در بالای زمین در عرض و جناح چپ حرکت کرد. توپ عالی آگوستو در محوطه جریمه، به مارکوس تورام رسید که با جسارت توپ را با پشت پا به لائوتارو مارتینز پاس داد. مارتینز با یک ضربه "تریولا" کار را تمام کرد و توپ را به پشت تور بایرن چسباند و نتیجه را در آن شب 1-0 بسود اینتر کرد.

زمانی که بایرن مالکیت توپ را نداشت، به سیستم 4-2-3-1 و گاهی اوقات به بلوک میانی 4-2-4  تغییر شکل می داد. کین خط اول را تشکیل داد و مدافعان میانی اینتر و چالهان اوغلو را تحت فشار قرار می داد، درحالیکه اولیسه و سانه در کنار گورتسکا و کیمیش قرار می گرفتند تا یک خط هافبک باریک را تشکیل دهند. هدف این ساختار مسدود کردن کانال‌های مرکزی بود که در آن سه گانه خط هافبک اینتر یعنی میخیتاریان چالهان اوغلو و بارلا فعالیت می‌کردند. اغلب اوقات، گورتسکا و کیمیش سعی می‌کردند هافبکهای اینتر را یارگیری کنند تا از پیشروی حریف جلوگیری کنند، اما بدلیل چرخش‌های اینزاگی اینکار دشوار شد.

چهار نفر خط دفاعی جمع و جور باقی ماندند و لایمر و استانیشیچ برای یارگیری مدافعان کناری اینتر در هنگام پیشروی وارد عمل شدند، هرچند گاهی اوقات فضاهایی را پشت سرشان جا می گذاشتند.

دراماتیک شدن بازی برای هر 2 تیم

پس از رسیدن به برتری، اینزاگی تیم اینترش را بسیار دفاعی تر به کار گرفت. اینتر در یک بلوک وسط به پایین 5-3-2 نشست که در برخی مواقع در زمان بدون توپ بودن (OOP) به 5-4-1 تبدیل می شد. مدافعان کناری اینتر در داخل قرار گرفتند و پنج مدافع اینتر را تشکیل دادند در حالیکه سه هافبک اینتر از خط دفاعی محافظت می کردند و مارتینز و تورام به عنوان دوگانه خط جلو پرس می کردند و مارتینز تا میانه میدان عقب می آمد و گاهی اوقات سیستم را به 5-4-1 تبدیل می کرد. دفاع بلوک پایین 5-3-2 اینتر باعث شد آنها در این فصل در 11 بازی یو سی ال فقط 3 گل دریافت کنند و بطور میانگین فقط 0.28 گل در هر بازی دریافت کنند: گواهی بر نظم و انضباط اینزاگی.

شرح:

دقیقه 63 بلوک پایین 5-3-2 اینتر

اینزاگی در نیمه دوم اینتر را در یک بلوک پایین عملگرایانه 5-3-2 بکار گرفت. دارمیان و آگوستو به عقب برگشتند تا با سه گانه دفاعی یک دفاع 5 نفره تشکیل دهند. سه گانه خط میانی اینتر از خط دفاع پنج تایی محافظت می کردند در حالیکه دو نفر خط جلو نیز فضا را فشرده می کردند. نتیجه یک بلوک پایین 5-3-2 فشرده بود که بایرن بسختی به آن نفوذ کرد. کیمیش پس از دریافت توپ از گورتسکا در میانه میدان توپ را برمی دارد. او لایمر را پیدا می کند که توپ را به جلو بازی می دهد اما اینتر با موفقیت دفاع می کند و حرکت خراب می شود.

 

بایرن در میدان "برنامه بازی" اینزاگی بازی کرد زیرا آنها در پی زدن گل بر توپ و میدان مسلط شدند در حالیکه برای اینتر پس از اینکه در فرم 5-3-2 خود جمع و جور ماند، راحت بود که به بایرن ضربه بزند. بازی در مراحل میانی نیمه دوم دچار نوسان شد و بایرن قادر به ایجاد موقعیت‌هایش نبود زیرا اینتر در حالت دفاعی مقاوم باقی ماند و بازیسازی کرد.

کمپانی در تغییراتی که سرژ گنبری توماس مولر و ساشا بویی را در حدود دقیقه 75 به میدان آورد، زنگ راند جدید را به صدا در آورد. تاثیر مولر تقریبا آنی بود: شوت او درون محوطه جریمه در دقیقه 81 پس از کار خوب گنبری در جناح چپ توسط باستونی با قاطعیت مسدود شد.

بایرن کمی بعد در دقیقه 84

بازی را به تساوی کشاند. کیمیش یک سانتر خطرناک را در محدوده تیر دوم فرستاد و لایمر آنرا دریافت کرد. مدافع بایرن توپ را به دهانه دروازه ارسال کرد تا مولر رائومدویتر در فضای مناسب آنرا دریافت کند مولر قدر آنرا دانست و با شوت نتیجه را 1-1 کرد.

با اینحال نتیجه بازی‌های یو سی ال با تفاوتهای ظریفی مشخص می‌شوند و بایرن تنها در عرض مدت کوتاهی از بازی‌ها محروم شد. بعد از کار عالی نیکولو بارلا در بین خطوط، توپ را به کارلوس آگوستو سپرد که ریه هایش از شدت دویدن در حال ترکیدن بود در حالیکه خط دفاع بایرن در همه جا بود. آگوستو سانتر تیزی را به داخل محوطه جریمه فرستاد که فراتسی بازیکن تعویضی اینتر، آن را به تور بایرن چسباند و منجر به تکمیل شدن دزدی سریع اینتر در آلیانتس آرنا شد. ورم بایرن پس از گل فراتسی خوابید و بازی با نتیجه 2-1 به سود اینتر به پایان رسید.

خلاصه و جمع بندی

برای بایرن، نتیجه 2-1 باعث می شود که تیم آلمانی در بازی برگشت در جوزپه مئاتزا کار دشواری داشته باشد. کمپانی باید اشتباهات دفاعی را برطرف کند و تمام کنندگی تیمش را بهبود بخشدد، بخصوص ساگر بخواهد کسری این یک گل را جبران کند. بایرن امیدوار است در بازی بعدی زود به گل برسد، اما با توجه به اینکه اینتر از نظر دفاعیجقدر  فشرده است، ممکن است کار نسبتا دشواری باشد.

برای اینتر، اینزاگی قصد دارد این طرح منضبط و ضدحمله را تکرار کند که در طول دوران مربیگریش در این باشگاه بخوبی به او سود رسانده است. بازی متقابل و ترکیب مارتینز و تورام در جلو، همراه با تأثیر دیرهنگام تعویض فراتسی، برتری و سازگاری تاکتیکی اینتر را به نمایش گذاشت.

این نبرد تاکتیکی شدید در آلیانتس آرنا، شاهدی بر فلسفه‌های متباین اینزاگی و کمپانی بود، با انعطاف‌پذیری اینتر و برنامه بازی کاملا خوب اجرا شده، که سلطه بایرن بر توپ را در دیداری هیجان‌انگیز در لیگ قهرمانان اروپا پایان داد. همه چیز به بازی برگشت بستگی دارد و با وجود برتری اندک اینتر این دور از تورنمنت هنوز به پایان نرسیده است.




کامنت‌ها